De woonagenda behoeft serieuze status

De woningnood is enorm groot in Nederland. Tot het jaar 2025 dreigt een tekort van maar liefst 60.000 woningen. En dat jaar nadert in een snel tempo, over niet al te lange tijd is het al zover. Er is vooral een tekort aan betaalbare huurwoningen voor mensen met een laag inkomen. De regels voor het ontvangen van huursubsidie zijn strenger dan enkele jaren geleden waardoor steeds meer huurders in de knel komen en gedwongen moeten verhuizen. De vraag is alleen waar ze naartoe moeten als er geen woningen beschikbaar zijn met een huurprijs die wel aan de voorwaarden voldoet. Ook dreigt er een tekort aan seniorenwoningen door de vergrijzing. Doordat er geen woningen beschikbaar zijn stagneert ook de doorstroming van onder meer ouderen uit grote huizen die eigenlijk voor gezinnen bedoeld zijn.

Beperkte maatregelen

De maatregelen die in het kader van de Woonagenda worden genomen zetten nog niet veel zoden aan de dijk. Er wordt lokaal overleg opgestart om te inventariseren wat er moet gebeuren om de woningbouw op gang te krijgen. De gemeenten en de bouwsector moeten meer mogelijkheden krijgen om te bouwen. Gemeenten moeten bouwgrond aanwijzen, procedures moeten worden vereenvoudigd zodat er sneller gebouwd kan worden. Tot nu toe wil het met name met dat laatste nog niet erg vlotten. De Woonagenda moetsnel een serieuze status krijgen zodat er knopen kunnen worden doorgehakt en tot actie kan worden overgegaan.

Wantrouwen

De belangrijkste reden waarom de woningbouw maar niet van de grond komt is het onderlinge wantrouwen tussen gemeenten en marktpartijen zoals projectontwikkelaars, architecten en aannemers. De gemeenten lijken bang om hun verantwoordelijkheid te nemen. Daartegenover hekelen de marktpartijen de ambtelijke molens die in hun ogen veel te traag draaien. Daardoor moet er nog heel wat gebeuren wil de woningmarkt echt een boost krijgen om het steeds nijpender wordende tekort aan woningen op te lossen in de komende jaren.

Bron: Het Financieele Dagblad