Verbouwde gevangenis Noordsingel in Rotterdam huisvesting voor rijken

In 2012 sloot gevangenis De Noordsingel in Rotterdam zijn deuren. Kort daarna begon een grondige verbouwing aan het pand dat oorspronkelijk stamt uit 1866. De ‘armen’ van het asterixvormige gebouw werden aan de hand van de tekeningen van architecten Jeroen Semeijn en Sander Nelissen. Zij kregen de opdracht om het karakteristieke pand zo min mogelijk aan te tasten. Behalve een stuk gevel dat is vervangen door een glazen zuil om meer licht te creëren, is dat dus ook niet gebeurd.

Appartementen voor de beter gesitueerden

Het was de bedoeling dat De Noordsingel aan de Rotterdammers zou worden teruggegeven in de vorm van woningen. Maar met prijzen voor een appartement van tussen de 45 en 60 vierkante meter van rond de 3 ton en ruime appartementen met een woonoppervlak tussen 150 en 200 m² gaat dat niet echt lukken. De architecten betreuren deze gang van zaken. Ze probeerden nog om de prijzen beheersbaar te houden door de appartementen wat kleiner te maken dan eerst de bedoeling was. Maar met de huidige woningprijzen bleek het niet mogelijk om de eerdere doelstelling vast te houden. De appartementen in de voormalige bajes in Rotterdam Noord worden nu bewoond door chirurgen, bouwkundigen en directeuren.

Het sentiment van de voormalige bewaarder

Jan Kuiper was 33 jaar bewaarder in De Noordsingel. Het was een bajes waar niet de allerzwaarste criminelen dus er was meestal sprake van een gemoedelijke sfeer. Het regime werd in de loop van de tijd wat losser, de gevangenen kregen mogelijkheden om te sporten of een boek uit de bibliotheek te halen. Nu de gevangenis is omgebouwd tot woningen herkent Kuipers nog veel van hoe het vroeger was. De hoge ramen, de karakteristieke donkere bakstenen. De architect heeft goed zijn best gedaan het gevangeniscomplex in een zo oorspronkelijk mogelijke staat te houden.

‘Hier wonen is een voorrecht’

De bewoners van de appartementen in De Noordsingel vinden bijna zonder uitzondering dat ze bevoorrecht zijn. De enige klacht die soms wordt gehoord is dat er weinig privacy is. De voortuintjes van de appartementen op de begane grond zijn klein en een hoge heg mag volgens de regels niet. Dus je kunt niet zomaar even naar buiten lopen om in je nachtgoed in de tuin te ontbijten. Ook zijn er al een paar fietsen van bewoners gestolen. Maar de hekken rond het complex dichtdoen, iets dat wel mogelijk is, willen de meesten niet. Daarmee wordt het open karakter van het complex in Rotterdam te veel geweld aan gedaan.

Bron: NRC Next