Stad vol sensoren: van verkeersdrukte registeren tot het verspreiden van geuren

Bron: Het Financieele Dagblad

Eindhoven is koploper als ‘slimme stad’. Er zijn in de binnenstad van Eindhoven steeds meer sensoren te vinden, zo kunnen deze zelfs signaleren als een straatruzie escaleert. Er zijn echter ook nadelen, want hoe meer sensoren de gemeente installeert, hoe meer praktische, juridische en etnische vraagstukken aan de orde komen. Wat zijn de voors en tegens van de sensoren in deze ‘slimme stad’?

Een voorbeeld van een plek met veel sensoren is een groot kruispunt waar camera’s kentekens lezen en de verkeersdrukte registreren. De gemeente Eindhoven wil echter nog verder gaan: zij wil dat kruispunten de auto’s al kunnen detecteren vóórdat ze bij het kruispunt zijn. Hoewel TomTom de technologie al heeft om dit te regelen, is het probleem dat het navigatiebedrijf zich de verzamelde gegevens wil toe-eigenen. De principiële vraag die hier speelt is: van wie is de informatie die met dit soort technologieën wordt verkregen? Volgens wethouder Stef Depla is het niet oké dat een gemeente zou moeten betalen om haar eigen data te hergebruiken.

In het centrum en in het uitgaansgebied Stratumseind zijn de zogeheten ‘city beacons’ te vinden. Dit zijn hoge witte zuilen met een groot beeldscherm waarop onder andere een digitale stadskaart te vinden is. De city beacons kunnen voor nog veel meer dan bewegwijzering ingezet worden, zo kunnen ze bijvoorbeeld signaleren dat een groepje mensen in gevecht gaat. Daarnaast wordt volop geëxperimenteerd met de lampen: deze worden ’s nachts na sluiting van de kroegen langzaam feller, dit kan gezien worden als teken om naar huis te gaan. Hoewel mensen met deze licht-experimenten weinig problemen lijken te hebben, zijn ze er tegen dat de city beacons geuren zouden verspreiden die invloed hebben op de gemoedstoestand. Dit wijst op een volgende van de vele complicaties met de sensoren in de stad: de grens tussen wat gezien wordt als geoorloofde en ongeoorloofde beïnvloeding is flinterdun.

Een andere ingewikkelde kwestie is de vraag welke data verzameld mag worden en hoe lang je die dan mag bewaren. De gemeente Eindhoven heeft voor de geluidscamera’s op Strijp-S een privaatrechtelijk contract laten vastleggen, maar de voorkeur zou zijn om dit in een algemene plaatselijke verordening vast te leggen. Het probleem is echter dat de wetten en regels de huidige ontwikkelingen niet meer bijhouden.