Ruimtegebrek in Den Haag? Maar laat mijn auto met rust

Meer mensen, meer auto’s, minder ruimte

In Den Haag staat het verkeer steeds vaker muurvast. Terwijl de stad groeit, groeit de ruimte niet mee. Met de hoogste bevolkings- én autodichtheid van Nederland is het zoeken naar balans tussen leefbaarheid en mobiliteit een dagelijks terugkerend probleem. Fietspromotie, deelauto’s en autoluwe zones zijn al jaren speerpunten van het gemeentebeleid, maar het effect blijft beperkt.

Want de auto blijkt heilig. Of in elk geval heilig genoeg om hem niet zomaar op te geven.

Parkeerplek als status en strijdtoneel

In wijken als het Valkenboskwartier ontstaan creatieve initiatieven: een picknicktafel in plaats van een parkeerplek zorgt daar voor meer buurtgevoel. Maar niet iedereen is blij met dit soort ingrepen. Voor sommigen is elke verloren parkeerplek een aanval op hun bewegingsvrijheid – of erger: hun manier van leven.

Ondanks autodelen en bewonerscoöperaties blijft de behoefte aan een eigen auto groot. Zeker in een stad waar het ov niet altijd aansluit op werk- of gezinsritmes. En zeker bij slecht weer, waar Den Haag ook nogal goed in is.

Nieuwbouw en het parkeerconflict

Ook in nieuwbouwprojecten loopt het systeem vast. In Ypenburg bijvoorbeeld kregen bewoners van een sociale huurflat geen straatvergunning en moesten zij het doen met een beperkt aantal parkeerplekken op een besloten terrein. Het resultaat? Boze bewoners, lege parkeerplaatsen en een discussie over rechtvaardigheid.

Ondertussen parkeren koopwoningbezitters met gemak hun tweede of derde auto in de straat. Het contrast is schrijnend, vooral als je midden in de nacht moet werken of kleine kinderen hebt en een parkeervergunning mist.

De ruimte is op, en dat schuurt

Van autoluwe pleinen tot afgesloten straten: het gemeentebeleid om Den Haag leefbaarder te maken, botst vrijwel altijd op weerstand. In het Transvaalkwartier vragen ondernemers zich hardop af waarom een verwaarloosd grasveldje niet gewoon parkeerplaatsen wordt. En bewoners voelen zich weggezet, alsof de auto ineens een luxeprobleem is in plaats van een noodzaak.

Voor wie werkt in de bouw, in de zorg of de nachtdienst draait, is de deelauto geen oplossing. En zonder een fijnmazig metronetwerk zoals in andere wereldsteden, blijft de auto in veel wijken het enige logische vervoermiddel.

De auto als politiek mijnenveld

Wethouder Arjen Kapteijns weet het: elke ingreep aan het autogebruik is emotioneel beladen. Maar volgens hem is het geen kwestie van ideologie, maar van ruimte. En die raakt op. Of het college nu links of rechts is, de stad móét keuzes maken.

Alle Haagse coalities sinds 2014 beloofden meer balans tussen auto en leefbaarheid. In praktijk leidt elk concreet project tot protest: over paaltjes, parkeerplaatsen, heringerichte pleinen of zero-emissiezones. En elke poging om de stad veiliger en duurzamer te maken, raakt aan dat ene gevoelige onderwerp: de eigen auto voor de deur.

Straat voor straat probeert het stadsbestuur Den Haag in beweging te krijgen. Maar zolang de auto voor veel bewoners gelijkstaat aan onafhankelijkheid, comfort en status, blijft dat een taaie rit.

Bron: nrc.nl