De woningmarkt blijft een puzzel: meer bouwen, meer problemen?

Wie moet de regie pakken op de woningmarkt?

“Er moet meer regie komen,” is een veelgehoorde oproep in de discussie over de woningmarkt. Maar wie die regie precies moet voeren, blijft een punt van discussie. De provincies wijzen naar zichzelf, terwijl gemeenten vinden dat zij het overzicht hebben. Projectontwikkelaars pleiten juist voor meer doorzettingsmacht bij de minister om het gekibbel tussen lagere overheden te stoppen. Het resultaat? Iedereen wil regie, maar alleen als dat betekent dat anderen minder in de weg zitten.

Wat moeten we bouwen, en voor wie?

Over de noodzaak van bouwen is iedereen het eens, maar over de invulling ervan heerst verdeeldheid. Sommigen roepen om meer woningen in de stad, terwijl anderen pleiten voor groei in de regio. Er is vraag naar appartementen, maar ook naar eengezinswoningen met een tuin. Jongeren hebben betaalbare woningen nodig, net als ouderen. Sociale huur en betaalbare koop staan eveneens hoog op de agenda. Ondertussen waarschuwen projectontwikkelaars dat te strenge eisen bouwprojecten financieel onmogelijk maken. Intussen blijft het woningtekort groeien, net als het aantal huishoudens.

Meer bouwen, maar lost dat iets op?

Zelfs als de woningproductie wordt opgevoerd, lost dat niet direct de krapte op. Volgens experts kan bijbouwen zelfs de vraag vergroten, vooral in populaire gebieden. Nieuwe projecten trekken gezinnen en starters aan die anders niet zouden verhuizen. Zo blijven stedelijke gebieden aantrekkelijk, en het woningtekort blijft bestaan, hoeveel er ook wordt gebouwd.

Bovendien is de woningmarkt een voorraadmarkt. Zelfs 100.000 nieuwe woningen per jaar voegen relatief weinig toe aan de bestaande voorraad. Dit heeft maar een minimale impact op de huizenprijzen. Een drastische stijging van het bouwvolume, bijvoorbeeld met honderdduizenden woningen, lijkt onhaalbaar binnen de huidige omstandigheden.

Huizenprijzen dalen niet vanzelf

De prijsdynamiek op de woningmarkt wordt vooral bepaald door hoeveel mensen kunnen besteden. Het samenspel van prijzen, rente en inkomen functioneert als communicerende vaten. Als lagere prijzen het doel zijn, is ingrijpen in de financieringsmogelijkheden essentieel. Denk bijvoorbeeld aan het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek. Maar die stap lijkt nog minder waarschijnlijk dan het behalen van de ambitieuze bouwdoelstellingen van 1 miljoen extra woningen tegen 2030.

Bron: fd.nl