Wie betaalt de huurverhoging? Niet de belegger

Huurmarkt onder druk door Wet betaalbare huur

Verhuren is steeds minder aantrekkelijk. Dat blijkt wel uit de toenemende verkoopgolf onder particuliere verhuurders. In het afgelopen kwartaal was één op de vijf verkochte woningen voorheen een huurhuis. De oorzaak? Een stapeling van regels en belastingen maakt het voor beleggers steeds lastiger om nog iets over te houden aan hun vastgoed.

Minister Mona Keijzer probeert daar iets aan te doen. Door de woningwaarde opnieuw zwaarder mee te laten tellen in het woningwaarderingsstelsel wil ze de huuropbrengsten verhogen. Dat betekent huurverhogingen van zo’n 50 tot 100 euro per maand, vooral in de grote steden.

Hogere huur moet verkoopgolf tegengaan

Het idee is simpel: als je verhuur weer rendabel maakt, blijven beleggers hun panden aanhouden. Maar het geld dat beleggers meer ontvangen, wordt simpelweg bij de huurder gehaald. Die betaalt dus de rekening voor het kabinetsbeleid.

Toch is de timing opvallend. Niemand weet nog wat het langetermijneffect van de Wet betaalbare huur zal zijn. Bovendien is het vertrek van beleggers niet alleen het gevolg van huurregulering. De rentestijgingen en stijgende woningprijzen maken verkopen op dit moment simpelweg aantrekkelijker.

Weinig steun voor huurmaatregel Keijzer

De kritiek op het plan komt van alle kanten. Grote vastgoedbeleggers pleiten al langer voor fiscale verlichting in plaats van structurele ingrepen in de huurmarkt. Ook kleine beleggers en zelfs huurdersorganisaties zoals de Woonbond wijzen naar de belastingdruk als het echte probleem.

En misschien wel het meest veelzeggend: Keijzers eigen coalitiegenoten NSC en PVV schoten het plan al een dag na de presentatie af. Zonder politieke steun blijft er vooral een beeld over van een minister die wil uitstralen dat ze handelt, ook al is de uitkomst onzeker.

Voor de bühne of beleid?

Keijzer heeft nu eenmaal niet de macht om zelfstandig de vermogensrendementsheffing te hervormen. Die belasting, die veel beleggers pijn doet, is voorlopig nog niet aangepast. Toch grijpt ze naar het middel dat ze wél in handen heeft: het woningwaarderingsstelsel.

Wat overblijft is een voorstel dat het vertrouwen in het investeringsklimaat opnieuw aantast, zonder dat het fundamenteel iets oplost. En dat terwijl de huurmarkt juist behoefte heeft aan rust, duidelijkheid en voorspelbaarheid.

Bron: fd.nl