Woningbouw stagneert door gebrek aan bouwplannen

De verkoop van woningen neemt flink toe. Maar de nieuwbouw van woningen gaat steeds minder snel. Er zijn namelijk steeds minder concrete bouwplannen. Ook het aantal bouwlocaties neemt af. Vooral in de grote steden in de randstad is dit een probleem. De komende jaren wordt er wel gebouwd, maar veel minder dan nodig is. En in de jaren daarna neemt het aantal nieuwbouwwoningen steeds verder af.

Oorzaken en maatregelen

Er zijn te weinig bouwlocaties en te weinig plannen. Maar er speelt meer me. Zo is er een tekort aan bouwvakkers en de materialen worden steeds duurder. In de randstad is dit een flink probleem. Zo wordt er in Den Haag in 2019 begonnen met de bouw van zo’n 4000 woningen, maar in 2021 zijn het er waarschijnlijk nog maar 1000. Ook Amsterdam heeft een tekort aan plannen. Vanaf 2022 is het aantal van 7500 nieuwbouwwoningen niet meer realistisch.

Verschillende gemeentes nemen maatregelen om de nieuwbouw weer een zetje te geven. Ze kopen zelf grond en zorgen dat plannen sneller goedgekeurd worden. Toch zijn ze wel terughoudend met de aankoop van grond. Tijdens de crisis hebben veel gemeentes grote verliezen geleden omdat er nauwelijks nieuwbouw was. Daarom koopt bijvoorbeeld de gemeente Groningen alleen grond als het echt nodig is. Bijvoorbeeld wanneer de grond waar gebouwd moet gaan worden, in handen is van verschillende eigenaren.

Projectontwikkelaars zijn positief

Projectontwikkelaars zijn er blij mee als gemeentes actief meewerken en grond aankopen. Wanneer een stuk grond verdeeld is over meerdere eigenaren, wordt het een stuk makkelijker wanneer de gemeente alles opkoopt. Bovendien is er meer draagvlak als de gemeente erbij betrokken is. Het is voor de ontwikkelaars dan makkelijker om vergunningen te krijgen. De ontwikkeling gaat hierdoor sneller.

Ook voor de gemeentes zelf is het interessant. Zij hebben meer te zeggen over de verhouding tussen sociale huurwoningen en woningen in de vrije sector. Ook kunnen ze eisen stellen aan de duurzaamheid en de prijs van de woningen. En uiteraard verdienen ze aan de woningbouw. Hierdoor vragen steeds meer gemeentes zich af of ze niet ook een dergelijke aanpak moeten gaan gebruiken. Maar er is wel risico: grond aankopen en nieuwbouw realiseren is niet de hoofdactiviteit van de gemeente, én als het sentiment omslaat, kan winst snel veranderen in verlies.

Vertraging

Toch is het de vraag of het genoeg is wat er nu gedaan wordt. Niet op alle plekken die aangewezen zijn als bouwgrond, worden nieuwe woningen geplaatst. En als dat wel gebeurt, duurt het vaak wel zo’n tien jaar voordat zo’n project klaar is. Dit heeft onder andere te maken met bezwaren van omwonenden, verontreinigde grond en archeologische vondsten. Gemeentes proberen deze vertragingen te omzeilen met de Crisis- & Herstelwet. Hierdoor kunnen ze sneller gaan bouwen en is er ruimte om af te wijken van bepaalde normen op het gebied van milieu en geluidsoverlast.

Bron: FD.nl