De villa die een nachtmerrie werd

Een droomhuis vol problemen

Wouter en Annabel dachten hun droomhuis te hebben gevonden toen zij vorig jaar een villa kochten voor 1,9 miljoen euro. De woning, gelegen in een dorp nabij Het Gooi, bleek echter al snel allesbehalve een droom. Ondanks het feit dat het huis nieuw was en verkocht werd als een ‘casco plus’, kwam er na de koop aan het licht dat er aanzienlijke problemen waren. Zo was de veranda instabiel en bevatte de tuin grote hoeveelheden asbest, een gevaarlijke stof die kanker kan veroorzaken. Deze verborgen gebreken leidden ertoe dat de nieuwe eigenaren een rechtszaak aanspanden tegen de verkoper, Klaas, om een schadevergoeding van ruim vier ton te eisen.

Het juridische geschil

Wouter en Annabel beschuldigen Klaas ervan bewust informatie te hebben achtergehouden. Volgens hun advocaat moet Klaas geweten hebben van de vervuiling, aangezien hij jarenlang in het huis heeft gewoond. De asbest was in de grond verstopt en moet er volgens hen al langer hebben gezeten. Klaas, echter, ontkent dit ten stelligste en stelt dat Wouter en Annabel de villa kochten met de wetenschap dat er risico’s waren. Een strook van vier meter breed langs de erfgrens was gesaneerd vanwege gevonden asbest, en dit was vastgelegd in de koopovereenkomst. Volgens Klaas lag de verantwoordelijkheid bij de kopers om verder onderzoek te doen naar mogelijke vervuiling op de rest van het perceel, wat volgens hem niet is gebeurd.

Een gespannen confrontatie

De spanningen tussen beide partijen liepen tijdens de zitting hoog op. Annabel beschuldigde Klaas ervan hen te bespioneren, nadat foto’s van hun tuin, inclusief een zwembad, in het dossier waren opgenomen. Klaas gaf toe dat hij de foto’s door een gat in het hek had genomen en zelfs met een drone over de tuin had gevlogen. Dit deed hij naar eigen zeggen om te bewijzen dat de tuin nog steeds bruikbaar was, iets wat door Annabel krachtig werd ontkend. Volgens haar durven zij en Wouter de tuin alleen te gebruiken om via de tegels naar het zwembad te lopen.

De rechterlijke uitspraak

In een eerder kort geding kregen Wouter en Annabel deels gelijk. Klaas moest de kosten van een bodemonderzoek vergoeden, wat neerkwam op ruim 7000 euro. Ook kregen ze het advies om de gehele tuin te laten afgraven tot anderhalve meter diepte om de asbest volledig te verwijderen. Dit konden ze echter niet zelf voorfinancieren, ondanks dat Klaas volgens hen een flinke overwaarde van de villa had verkregen na de verkoop.

Tijdens de tweede zitting kwam de rechter tot de conclusie dat een schikking tussen de partijen niet haalbaar was, omdat beide partijen niet bereid waren om concessies te doen. Daarnaast oordeelde de rechter dat er nog te veel onduidelijkheden waren over de werkelijke omvang en oorzaak van de asbestvervuiling. Er is verder onderzoek nodig om te bepalen of Klaas aansprakelijk kan worden gesteld voor de vervuiling.

Een kostbare zaak

Wouter en Annabel konden hun eis van vier ton niet hard maken en kregen geen schadevergoeding toegekend. Integendeel, ze werden veroordeeld tot het betalen van zo’n 4000 euro aan proceskosten. Hiermee werd hun zaak een dure en teleurstellende juridische strijd, zonder dat er duidelijkheid kwam over wie verantwoordelijk is voor de vervuilde grond in hun eens zo gewenste villa.

Bron: fd.nl