Veranderende aansprakelijkheid in de bouwsector met de invoering van de Wkb

In de huidige situatie, vóór de invoering van de Wet kwaliteitsborging voor het bouwen (Wkb), rust de bewijslast met betrekking tot gebreken in een bouwwerk voornamelijk op de opdrachtgever. Als er na de oplevering van het bouwwerk een gebrek wordt geconstateerd, moet de opdrachtgever aantonen dat dit gebrek al aanwezig was bij de oplevering. Dit principe wordt samengevat als “wie eist, bewijst.”

Verschillende verweermogelijkheden voor aannemers

In de praktijk kan een aannemer ervoor kiezen om het gerapporteerde gebrek te herstellen, maar soms zijn er redenen waarom dit niet gebeurt. De aannemer kan bijvoorbeeld betwisten dat er een gebrek is (“bestrijdend verweer”) en bewijs van de opdrachtgever eisen. Ook kan de aannemer zelfstandige redenen aandragen waarom hij niet hoeft te herstellen (“bevrijdend verweer”). Dit kan bijvoorbeeld zijn omdat de aansprakelijkheidstermijn is verstreken of omdat de opdrachtgever nog niet heeft betaald.

Belangrijke wijzigingen met de invoering van de Wkb

Met de inwerkingtreding van de Wkb op 1 januari 2024 wordt aan het Burgerlijk Wetboek een nieuw lid 4 toegevoegd aan artikel 7:758. Hierin staat dat de aannemer aansprakelijk is voor gebreken die bij de oplevering niet zijn ontdekt, tenzij deze gebreken niet aan de aannemer zijn toe te rekenen. Deze regel geldt niet als de opdrachtgever een consument is, maar kan wel van toepassing zijn bij zakelijke opdrachtgevers.

Betekenis van de Wkb voor aannemers

Met deze wijziging vervalt het verweer dat de opdrachtgever het gebrek bij oplevering had moeten ontdekken. De aannemer kan niet langer zeggen dat het gebrek niet is vermeld op de opleverlijst. Dit verruimt de aansprakelijkheid van de aannemer enigszins, maar betekent niet dat de aannemer nu verantwoordelijk is voor alle gebreken. Andere verweermogelijkheden van de aannemer blijven bestaan, zoals het beroep op verstreken aansprakelijkheidstermijnen of het argument dat het gebrek niet aan de aannemer te wijten is.

Belang van bewijslastverdeling blijft onveranderd

Het veranderen van de aansprakelijkheid van aannemers met de Wkb betekent niet dat de bewijslastverdeling verandert. De opdrachtgever moet nog steeds aantonen dat er een gebrek is en dat dit gebrek aanwezig was bij oplevering. Er is geen sprake van een omgekeerde bewijslast of een verschuiving van bewijslast van aannemer naar opdrachtgever. Het principe blijft na 1 januari 2024: “Wie eist, bewijst.”

Bron: cobouw.nl